3 gedachtes over “De Dordogne met beginnende zonsverduistering”
dat is weer helemaal waar, door het verdriet wat ik voel, is mijn zoon bij me, het verdriet hoort bij mij en zal altijd bij me blijven horen, ik wil het niet kwijt. Dat is het moeilijke, toch weer blijheid toe te laten. De balans vinden.
Contact met de buitenwereld 
dat is weer helemaal waar, door het verdriet wat ik voel, is mijn zoon bij me, het verdriet hoort bij mij en zal altijd bij me blijven horen, ik wil het niet kwijt. Dat is het moeilijke, toch weer blijheid toe te laten. De balans vinden.
LikeLike
Lieve Mirjam heel begrijpelijk .. mijn hart breekt ook elke keer als ik foto;s zie van onze zoon Richard,
LikeLike
Lieve Mirjam ik heb het zelfde met foto’s van Richard mijn hart breekt elke keer weer xx
LikeLike