Tonio lijkt zijn fotografen oog bewust te hebben laten vallen op het grijze en rode kitten in het centrum van het verterende hoopje jonge katjes – die tussen het eveneens grijze exemplaar hier op de voorgrond, waarvan alleen het achterhoofd is te zien, en die van het tweede rode mini katertje, het verst in beeld. Daarmee geeft hij mij het gevoel dat ik samen met hem het moment suprême meemaak van zijn keuze voor die middelste twee hummeltjes als onze toekomstige huisgenoten.

Ik weet, gezien de tekening van hun vacht, die ik na al die jaren vanzelfsprekend door en door ken, dat het Tygo & Tasha zijn.

Raakte Tonio geïnspireerd door de achterliggende gedachte dat hij van de twee kittens een eerste voorzichtige kennismaking met elkaar aan het vastleggen was?  Dat hij getuige was van het ontstaan van een – zo klein als ze waren – hechte broer-zus relatie, misschien zelfs van het begin van een bijzondere vriendschap, die hopelijk  tot het einde van hun leven zou mogen voortduren?

Als Tonio met het nemen van deze foto zijn voorkeur voor die twee kleine boefjes liet blijken, moest hij nog veel geduld opbrengen. Het echte moment van kiezen zou pas over zes weken zijn en de kittens mochten we uiteindelijk met veertien weken met ons mee naar huis nemen.

Toen die spannende dag was aangebroken, waren de twee katjes van de foto hierboven samen met een balletje een soort voetbal aan het spelen, om vervolgens al judoend over de grond te rollen. Het was duidelijk: ze hoorden bij elkaar, ze vormden een hecht ‘team’. De kans dat ze door anderen uit elkaar gerukt zouden worden was al genoeg reden om voor deze twee ‘peuters’ te kiezen en niet toch voor dat andere koppel ‘grijs en rood’.