Vanmiddag tussen 15.00 uur en 16.00 uur word ik live geïnterviewd over mijn roman Verloren mensen, door  Ismaël de Bruijn bij de OBA voor Amsterdam FM. Ik kwam toevallig via Facebook in contact met  hem. Hij bleek een studiegenoot te zijn geweest van Tonio bij Media en Cultuur en hij is de neef van Peter de Bruijn, die samen met mij, Lisa Kuitert en nog drie anderen in de redactie zit van de Oerboekenreeks. (Ik leg nog wel eens uit wat die reeks inhoudt) Een kleine wereld dus.

Ismaël werkte pas sinds kort bij Amsterdam FM toen mijn roman uitkwam en hij benaderde mij met de vraag of hij mij mocht interviewen. Op de dag van de presentatie had ik al een een kort telefonisch gesprek met hem en vandaag dus een interview van een uur (doorsneden met muziek e.d.) Ik ben benieuwd. Het is in ieder geval een hele aardige, rustige jongen… man inmiddels. Omdat Tonio stil staat – hij blijft voor altijd bijna 22 jaar oud – heb ik de neiging zijn vrienden ook niet ouder te laten worden. Het is aan de ene kant fijn dat ik Ismaël heb leren kennen, aan de andere kant blijft dat moeilijk. Hij doet me naar Tonio verlangen, mijn lieve zoon die voor altijd onbereikbaar is.

Morgen ga ik me dan toch echt buigen over mijn nieuwe roman. Allereerst zal ik mijn hoofdpersonage helder moeten krijgen. Ik heb natuurlijk al een beeld van haar (het wordt dus een vrouwelijke hoofdpersoon), maar ik zal de diepte in moeten, doordringen in de krochten van haar ziel waar anderen geen toegang tot hebben. Zij krijgen het uiteindelijke resultaat te zien, beter gezegd, te lezen: de vrouw die oprijst uit wat de schrijver van haar heeft geboetseerd.

Ik ga mij nu gereed maken voor mijn tocht naar de Oosterdok. Tot voor een paar jaar zat de OBA op de Prinsengracht. Heerlijk bereikbaar. Ik vind deze locatie eigenlijk maar niks. Te veel water en te veel wind. Het waait er altijd.

Gegroet,

Mirjam